تصحیح، شرح و ترجمه ی بخش ایرانی امثال و حکم دهخدا
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- نویسنده کاوه قنبری
- استاد راهنما وحید سبزیان پور جهانگیر امیری
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1390
چکیده
علامه دهخدا، در جلد سوم امثال و حکم، پس از آوردن ابیاتی از اسدی طوسی با این سرآغاز: مزن رای با تنگدست از نیاز................. که جز راه بد ناردت پیش باز به ناگهان افسار خامه از کفش برون می شود و به گزارش صد و هفتاد و شش صفحه ای از این ابیات می پردازد. این ابیات اسدی طوسی، بیانگر برتری ایرانیان بر دیگر ملل می باشد و آن صد و هفتاد و شش صفحه که از پس این ابیات می آید در واقع گزارش و تاییدیه ی است بر درستی و صحت ادعای آن ابیات که در پیِ اثبات فضل و برتری ملت ایران بوده است. این بخش 176 صفحه ای، ویژه ی فرهنگ و تاریخ ایران باستان می باشد، بخش انبوهی از این فراز به زبان عربی است که برخی از روایات قرآن کریم و سخنان اندیشمندان عربی نویس سده های نخستین اسلامی درباره فرهنگ ایران را در برمی گیرد که فاقد ترجمه و بازشناسی مراجع است. می توان با یقین بگویم، که دهخدا از همه ی منابع مربوط به فرهنگ ایران که در دسترس اش بوده، بهره گرفته و اطلاعات گرانبهایی را در این بخش از کتاب خود جای داده است اما احتمالا ایشان به دلیل حجم بالای آثار و تالیفاتشان، نتوانسته اند این متون را دسته بندی و بسامان کنند و تنها به نقل آنها بسنده نموده اند و به نشانی و شناسنامه ی کامل کتب مورد استفاده نیز اشاره نکرده اند. به همین سبب، ما نخست به بازشناسی مراجع مورد استفاده ی ایشان پرداخته و شناسنامه ی کامل آن ها را یافته و ثبت نمودیم. نیز با مراجعه و بهره گیر ی از دیگر مراجع فرهنگ ایران باستان که در دسترس دهخدا نبوده، تلاش کردیم تا این مجموعه را پر بارتر سازیم. متون عربی اش اگر ترجمه شده بود، ترجمه اش را یافته و بدان افزودیم و اگر برگردان نشده بود، خود به ترجمه آن دست زدیم. برای نمونه ما از ترجمه های آقایان مهدوی دامغانی و آذرتاش آذرنوش استفاده نمودیم. سپس برای تمامی متون، تا حد امکان، عناوینی درخور برگزیدیم و سپس متون هم موضوع را دسته بندی کرده و آنها را در سیزده فصل گنجانیدیم که به ترتیب زیر می باشند: طبقات، ارتش، حکمت، شادی و آبادانی، اخلاق، شکوه، دانش، هنر، ستایش ایرانیان در متون دینی، سیاست، دین، رابطه ایرانیان و اعراب و عدل در ایران باستان می باشد.
منابع مشابه
در نقد امثال و حکم دهخدا
این نوشته حاصل پژوهشی است، نقّادانه دربارة کتاب امثال و حکم دهخدا که نگارندگان با هدف بررسی و برطرف کردن برخی از کاستیهای این مجموعه به آن پرداختهاند. با این که امثال و حکم دهخدا، یکی از مهمترین کتابها در زمینة امثال فارسی و یکی از منابع معتبر در تحقیقات زبان و ادبیّات فارسی و پژوهشهای مربوط به مثلشناسی تطبیقی است، باز به سان همة آثار قلمی خالی از نقص نیست و در مواردی به بازنگری و بازنگاری ...
متن کاملبررسی موضوعی امثال و حکم دهخدا
از زمانهای پیشین، ایرانیان در میان مردمان مختلف دنیا به طرفهگویی معروف بودهاند. بنابراین شگفت نیست، که امثال سایر نزد ایرانیان مانند بسیاری از ملل جهان سابقهای طولانی داشته باشد، اما به جهت آنکه اغلب دانشمندان ایرانی پس از اسلام برای نوشتن آثار خود زبان عربی را انتخاب میکردند، به تدوین و تنظیم کتابهای امثال و حکم به زبان فارسی توجه چندانی نشده است. اما از معاصران، مرحوم علیاکبر دهخدا یکی...
متن کاملتصحیح و نقد ابیات عربی امثال و حکم دهخدا
امثال و حکم دهخدا، آیات قرآن، احادیث، امثال، عبارات پندآموز و ابیات عربی فراوانی را در بر دارد؛ بسیاری از این عبارات، بدون حرکت گذاری صحیح، ضبط درست، برگردان فارسی و نام سراینده و مأخذ به کار رفته و در مواردی بین امثال فارسی و معادل عربی آن ها تناسبی وجود ندارد. در این رساله بیت ها و نیم بیت های بخش عربی امثال و حکم (از آغاز جلد اول تا صفحه 768 جلد دوم ـ که نزدیک به دویست و سی (230) بیت و نیم ...
15 صفحه اولبازشناسی منابع حکمت های عربی کتاب امثال و حکم دهخدا
در «امثال و حکم» دهخدا حکمت و امثال عربی بسیاری وجود دارد که به منبع آنها اشاره نشده و یا به اشخاصی غیر از صاحبان اصلی آنها نسبت داده شده است. بخشی از این اقوال حکیمانه که دهخدا آنها را از منابع فارسی مثل مرزبان نامه، قابوس نامه و ...، نقل کرده است، متعلق به فرزانگان و حکیمان ایرانی قبل از اسلام است که به طرق مختلف وارد فرهنگ عربی شد...
متن کاملتصحیح و نقد ابیات عربی امثال و حکم دهخدا
یکی از شاخه های فرهنگ عامیانه، ادب شفاهی است که بارزترین نمونه های آن را در امثال می یابیم. «مثل» از جمله فنون ادبی است که با ایجاز در لفظ و معنی، در طول زمان بدون هیچ گونه تغییر در ساختار آن از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. امثال بیانگر پختگی زبان و ریشه دار بودن خرد بشری است و آیینه روشنی است که فرهنگ و آداب و سنن هر ملّتی در آن تجلی پیدا می کند. بی شک هر ملّتی دارای امثال و حکم خاص خود است ...
15 صفحه اولمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023